کوچینگ، مرزها و مسئولیت حرفه‌ای

فضایی مبتنی بر احترام و اعتماد

کوچینگ برای من یافتن پاسخ نیست — بلکه ساختن فضایی‌ست که در آن، صدای درونی‌ات بتواند با آرامش شنیده شود
شنیدن، همراهی کردن، و بودن در کنار تو در مسیر تغییر، جوهره‌ی این فضاست

این فضا بر پایه‌ی اعتماد، توجه، و احترام به عمق احساسات شکل گرفته — و در عین حال، مرزهای مشخص خود را دارد
در حالی که در کنار کسانی قدم می‌زنم که با اضطراب، فشارهای احساسی یا درگیری‌های درونی مواجه‌اند، نقش من تشخیص، تحلیل یا درمان نیست
من اینجا هستم تا همراهی کنم — برای تأمل، شفافیت، و پیوندی دوباره با خودِ درون

کوچینگ چیست — و چه نیست؟

کوچینگ هست
فضایی بدون قضاوت برای تأمل درونی
همراهی در مسیر گذارها و تغییرات واقعی زندگی
تمرینی مبتنی بر حضور، کنجکاوی، و رعایت مرزهای اخلاقی
فرصتی برای بازپیوند با امنیت درونی و قدرت شخصی

کوچینگ نیست
درمان یا مداخله‌ی روان‌شناختی
فضای تشخیص یا تحلیل بالینی
جایگزینی برای روان‌درمانی یا خدمات سلامت روان تخصصی

اصول اخلاقی حرفه‌ای

من به‌عنوان کوچ حرفه‌ای، به استانداردهای اخلاقی و شایستگی‌های بنیادین فدراسیون بین‌المللی کوچینگ پایبندم
از جمله
حفظ کامل محرمانگی
احترام به خودآگاهی و اختیار مراجع
پایبندی به حدود مشخص کوچینگ
ارجاع به متخصصان حرفه‌ای در صورت لزوم

مطالعهٔ اصول اخلاقی فدراسیون بین‌المللی کوچینگ

یادآوری مهربانانه

اگر در حال تجربه‌ی ناراحتی شدید احساسی یا عبور از دوره‌ای از تروما هستی، لطفاً با یک روان درمانگر مشورت کن
کوچینگ می‌تواند همراهی‌ای معنادار در مسیر زندگی باشد، اما جایگزین مداخله‌ی درمانی یا بالینی نیست